Universal Studio’s en Island of adventures, alleen voor kinderen? Dacht het niet!
Onze laatste paar dagen gaan we doorbrengen in Orlando en dan vooral in enkele fantastische pretparken. We strijken neer op een Koa RV park. Lekker simpel, schoon en altijd aardige mensen. Na alle omzwervingen hebben vooral de kids wel een verzetje verdiend. We parkeren en laten de luifel ingerold zodat we snel weg kunnen, indien nodig. We staan lekker vroeg op want Petra wil “nog eventjes” online tickets regelen. Helaas is onze Amerikaanse creditcard, (voor de 4e keer) geblokkeerd. De transacties vanuit de verschillende staten die we bezochten waren reden voor de security om de card te blokkeren. Met onze Nederlandse creditkaart lukt het om de een of andere stomme reden ook niet. Nadat we de bank te pakken hadden gekregen konden we eindelijk tickets kopen. Nu alleen nog even ze uitprinten en dan kunnen we gaan….. Petra zag de bui al hangen want die stuurde mij naar de receptie. Daar bleken ze geen email te kunnen ontvangen. Uiteindelijk heeft iemand het in zijn caravan uitgeprint !?! Afijn, even online boeken werd uiteindelijk een 5 uren plan voordat we eindelijk weg konden. Arme kids……pffff.
“Wet ’n Wild”.
Zelf heb ik nog nooit zo’n groot water pretpark gezien! We dachten lekker ergens te chillen in de schaduw, maar nee.. Voor we het wisten stonden we in de rij voor een enorme “Slide”. Wachtijden liepen bij sommige glijbanen op tot 3 kwartier. Na een minuut of 25 stonden we boven. Er stond een Chinees meisje naast ons die van ellende (hoogtevrees), niet wist waar ze kijken moest. De hele weg naar boven stonden er waarschuwingen wanneer je deze attractie beter kon vermijden. Eindelijk was het zo ver. We mochten met zijn vieren in een ronde band met gaten en vlogen met een bloedgang door een donkere tunnel met stroboscopen, geluidseffecten en veel, heel veel water. Dat was de druppel, we hebben de hele dag zo’n beetje iedere glijbaan van het park uitgeprobeerd. Petra was er niet meer af te slaan. Ze zou bijna alleen gegaan zijn als we niet mee waren gegaan. Toen we bovenaan een glijbaan genaamd de storm stonden, liepen onze meiden een beetje witjes de hele trap weer terug naar beneden. Het gegil van vertrekkende glijers werd hun teveel. Ik bleef stoer staan omdat Petra al klaar stond om te gaan maar liever was ik mee naar beneden gegaan. Deze was wel erg heftig en er liepen niet allen kunden terug naar beneden ook volwassen mannen. De rit naar beneden sloeg werkelijk alles, ik weet nog steeds niet wat er precies gebeurd is maar we stonden even later totaal verbrouwereerd beneden. Petra sloeg een korte “O” uit en barstte toen in lachen uit.
s’Avonds gooien we de BBQ nog maar eens aan met de aller laatste kooltjes en zodra iedereen ligt is het stil.
Day2…Universal studio’s en Island of Adventures.
Vandaag lukt het ons om met camper en al voor opening van het park klaar te staan. dit was de eerste en enige keer van de hele vakantie.
Een complete stad met waanzinnige Rollercoasters op het eerste gedeelte en de Studio’s (met in sommige comlpete inpandige achtbanen) op het andere gedeelte. Alles verbonden met de Harry Potter stoom trein, hetgeen al een belevenis op zich zelf is. Wederom worden we verleid door de meiden om mee te gaan en voor we weten zitten we in de langste, heftigste, G-force buster achtbaan, blijkbaar ter wereld. Zo eentje waar je gezicht van vervormd en waar je een uur later nog gammel van bent. Er is nog een effect, maar minder leuk, Petra ziet groen en geel, maar houdt nog net haar ontbijtje binnen boord.
Alles in het park staat in het thema van de meest populaire films van dat moment, maar ook die van vroeger. Petra was er al de hele reis mee bezig geweest. Ze wilde zoveel mogelijk zien in een te korte tijd. We hadden 3 parken in 2 dagen geboekt (man wat een geld). We wisten dat het druk zou zijn maar door alles onlogisch te doen, attracties voorgeselecteerd te hebben, een goede navigatie app en een wachttijjden app te downloaden konden we toch alles zien wat op internet als beste beoordeeld was en bleek het toch mogelijk te zijn in 1 lange lange hele lange dag.
Harry Potter was all over the place. Het complete kasteel Zweinstein, inclusief dorp is hier nagebouwd. Iedereen zit compleet in zn rol en het is allemaal erg overtuigend. (of is dit het echte…)?? Vooral de attracties in combinatie met animatie zijn werkelijk mind blowing. Er was een attractie zo verschrikkelijk realistisch dat ik er de hele verdere dag kots neigingen van heb gehad. We vlogen met Harry Potter mee over en door het kasteel. Onder luid geschreeuw van Gina, zo enthousiast waren ze. Het was een ervaring om nooit te vergeten en deze hadden we zeker voor geen goud willen missen. We kletsen als kleine kinderen over alles waar we zijn ingeweest tot aan de camper toe.
We hebben grotendeels ingepakt en hebben ook geen honger na al dat gevreet in dat pretpark, dus besluiten we bij een gigantische HiFi zaak 2 flatscreens te scoren. Dat stond overigens wel hoog op ons lijstje en hier hebben we 110 volt wat onze camper ook is vandaar. Als we uitstappen komt er een vent op me afgelopen en vraagt of ik hem naar zijn gestrande auto wil brengen waar zijn kindje in zit. Ik trap er bijna in, maar zijn Meth Mouth bracht me aan het twijfelen. Maar even niet dus. Hebben wij weer. Even later rijden we met onze nieuwe (very cheap) flatscreens naar het terrein van Coop Motorworks. De kinderen kennen de weg, maken het slot open en duwen het hek open. We sluiten op het stroom aan en kruipen wederom direct ons mandje in.
familieopreis 